zviļš

I zviļš Nötk., schräg, halb liegend: zv. stabs, miets.

Avots: ME IV, 776


zviļš

II zviļš,

1) glänzend, leuchtend:
Tauns (= Name eines Sees) ņirb saulē zviļš K. Kraujiņš;

2) "= spuožs (in geistiger Hinsicht)" Lennew. (mit ìļ 2 ): zv. cilvē̦ks. Zur Wurzel von zvìlnêt II.

Avots: ME IV, 776