Paplašinātā meklēšana

‡ àizklèmst ² Meiran, schwerfällig hin-, weggehen.

Avots: EH I, 31

‡ apklèmst ² Meiran, Warkh., = ‡ apklèmpt ² .

Avots: EH I, 92

‡ izklèmst ² (prs. -šu ) Lubn., izklèmzêt ² Lubn., Kalz., izklèmzt ² (prs. -žu ) Lubn., ausessen: i. visu putru.

Avots: EH I, 456

I klem̃st: klemš visu rītu, - paēst nevar Nautrēni.

Avots: EH I, 614

I klem̃st, viel essen Grünh.; klèmst ² , -šu, -su Warkl. "hastig schlingen"; auch in Nötk. u. Ipiķi üblich. Vielleicht aus klest mit dem m von glemzt 1 oder kamsāt. Vgl. klàmsât.]

Avots: ME II, 222

II klèmst ² : pa sliktu ceļu dagāja k. Warkl. klèmšana ² Lubn. "smaga iešana".

Avots: EH I, 614

II klèmst ² -šu, -su Warkl. "müde, ungewandt gehen". Zu li. klemšióti "ungeschickt, plump gehen; шататься"; vgl. auch Berneker Wrtb. I, 516.]

Avots: ME II, 222

III klem̂st ² [Bauske], -šu, -su,

1) grundlos bellen;

2) [klem̂st Neu-Rahden], schwatzen, ausplappern:
citas klemšas sakle̦msušas, ka es rupju dziju vērpju; kaut tās klemšas nekle̦msušas, man[i] izve̦stu šuorudien BW. 8402. niekus vien tas klemš Lautb. [Vgl. klimstêt, klamsts I und glemzt ² .]

Avots: ME II, 222

klem̃stêt Siuxt, = klemst III: suns klemst cauru nakti.]

Avots: ME II, 222

pìeklemst "hinzugelangen": pa dubļainu ceļu grūti pieklemst Warkh., Warkl.

Avots: ME III, 257

saklemst, zusammenschwatzen, -plappern, -klatschen: citas klemšas saklemsušas (Var.: melšas same̦luoj(u)-šas, plukšķis izplukšķējis u, a.), ka es rupju dziju vērpu; kaut tās klemšas neklemsušas, man(i) aizvestu šuoruden BW. 8402, 16.

Avots: ME III, 650

I sklem̃st (?), sklem̃žu, sklem̃du, (seitwärts) gleiten N.-Bartau: ragavas sklemž uz sāniem.

Avots: ME III, 882

II sklemst, -šu, -su, langsam, wackelnd gehen Meiran; daneben ein gleichbed. klemst.

Avots: ME III, 882

I klamsts, der Räsonneur, Schwätzer Dobl., [Bauske]: runā kâ kāds klamsts. [Vgl. klemst II I.]

Avots: ME II, 212

klàmsts, Trik., N.-Peb., Jem., der schwerfällig und ungewandt geht. Vgl. klemst II.]

Avots: ME II, 212

I klem̂pt ² Autz, - pju, - pu Warkl. "saufer (von Tieren), schlingen". Vielleicht kontaminiert aus den sinnverwandten tempt und klemst.]

Avots: ME II, 222

I klèmšât, - ãju, freqn. zu klemst III, wiederholt plappern, ausplappern Naud., Dobl. n. Etn. IV, 66.

Avots: ME II, 222

II klèmšât C., gierig essen. Iterativform zu klemst I.]

Avots: ME II, 222

klem̃šâtiês Siuxt, Autz, Neuenb., faseln: ja es viņam kuo teicu, tad viņš ar˙vienu atcē̦rt: blēņas! neklemšājies, laid mani mierā! R. Bērziņ Austr. V, 439. - Zu klemst III.]

Avots: ME II, 222

klencêt, -ẽju,

1) intr., ungeschickt gehen, humpeln:
četri zemes kle̦ncē̦tāji, vier, die auf der Erde humpeln Biel. R. 214; [kleñcêt C., umherschweifen];

2) trödeln, zottern, müssig die Zeit verbringen: viņš klencē visu dienu pa kruogu Naud. [Dieses Wort kann hier n (vor k) aus m haben (vgl. klemst II) und nebst klincis I und klinkāt mit li. klēnkti "schnell gehen"
und ksl. poklęcati "sich krümmen, hinken" u. a. (bei Berneker Wrtb. I, 514 f.) verwandt sein; vgl. Būga РФВ LXX, 254.]

Avots: ME II, 222

klim̂stêt ² od. klim̃stêt Gr. - Sessau, klim̂st, ² prs. klim̂stu, ² prt. klimstēju, klimsu U. od. klimtu, auch klimt Nigr., intr.,

1) (vom Hundegebell, Geschwätz) laut schallen, lärmen:
nu medī, lai klimst LP. V, 211. [pa kaimiņiem rājas, ka klim̂st ² vien Stenden.] nu iet pa istabu, ka klimst vien Kand. klausījās zvaniņa klimstuošās skaņās Duomas I, 392. nu esi atkal sasaldējies, visu nakti klimst vienā klimstēšanā Naud.; [ rauschen (von der Mühle) Opek. n. U.; unnütz bellen (klimst und klimstêt) Spiess n. U.; klistêt, winseln (von Hunden) Seew. n. U.]; munkeln (wie ein ungewisses Gerücht) L.;

2) laut schwatzen, plärren Matkuln:
kuo jūs te klimstat Elv. kuo klimstat, tukšenieki GL. ej, kad tu tâ melsies un klimsti MWM. X, 487;

3) [prs. klim̃stu Tr.] (mit Geschrei) sich umhertreiben:
gani klimst pa mežu. mednieki klimta pa tīreli Nigr., Lind.; schwärmen, schweifel, umherwandern [prs. klìmstu ² ] Erlaa n. U.;

4) [klim̂st ² um Mitau], müssig dastehen, vergeblich warten, quienen:
kuŗi tâ ne klimta, ne bija Deglavs MWM. 1896, 670. muižā man bij jāklimst visu dienu Grünh., Gr. - Sessau, Lub.;

[5) sich quälen, nach Vermögen arbeiten
Bergm. n. U.: viņa klimstēja, kâ jaudāja;]

6) krähen, leben:
ja nu arī ilgāki par kādi pieci gadi klimstēšuot, varuot jau ieduot žurku zāles JU. [Zu klamstêt, klemst III, klemšât I, klimeris, sowie ae. hlemm "Schall", an. hlymia "lärmen", ahd. hlamōn "rauschen, brausen".]

Avots: ME II, 227, 228