sabè̦dât,

1) Sorge tragend od, sich grämend erreichen:
kuo nu sabē̦dāsi?

2) eine gewisse Zeit hindurch sich grämen:
māte sabē̦dāja pēc bē̦rna ve̦se̦lu gadu. Refl. -tiês,

1) = sabē̦dât 2;

2) sich durch übermässigen Gram aufzehren:
māte sabē̦dājās un saslima.

Avots: ME III, 593

sabè̦dât, Refl. -tiês, ‡

3) = nùobè̦dâtiês: biju saslimusi un sabē̦dājusies Rīga.

Avots: EH II, 396