strèbiêns C., (mit è ² ) Prl.,

1) das (zeitlich begrenzte) Schlürfen, Löffeln
Wid.: klaipu maizes uz ēdiena un nēša katliņš uz strēbiena LP. IV, 1;

2) strèbiens Ronneb., Smilt., Trik., eine zu löffelnde (flüssige) Speise, eine Suppe
Dr.: lai ar iemudējis strèbiens ² , bet redzēs gan, ka es izstrēbšu! Saikava.

Avots: ME IV, 1087

strèbiêns,

2): auch AP.; padibeni lēja pie strēbiena Erlaa. mīlestība - salkans s. Blaum. Raksti IX ⁴ (1937), 17.

Avots: EH II, 586