trīnīte

trìnīte

II 2 trìnīte 2 Erlaa "ein gewisses Gewebe".
Wohl mit ī aus ij; vgl. trinītis.

Avots: ME IV, 240


trīnīte

I trìnĩte (?) Smilten , ein Gefäss mit einem Deckel zum Aufbewahren von Mehl". Vgl. tīn(īt)e.

Avots: ME IV, 240


trīnīte

II trĩnĩte Sessau, ein ungeschicktes oder geistig beschränktes Frauenzimmer. Deminutiv vom Frauennamen Trĩne.

Avots: ME IV, 240


trīnīte

III trìnīte 2 : trìnītēs 2 aûst Lubn.

Avots: EH II, 696