trīnīte
trìnīteII 2 trìnīte 2 Erlaa "ein gewisses Gewebe". Wohl mit ī aus ij; vgl. trinītis.Avots: ME IV,
240
trīnīte
I trìnĩte (?) Smilten , ein Gefäss mit einem Deckel zum Aufbewahren von Mehl". Vgl. tīn(īt)e.Avots: ME IV,
240
trīnīte
II trĩnĩte Sessau, ein ungeschicktes oder geistig beschränktes Frauenzimmer. Deminutiv vom Frauennamen Trĩne.Avots: ME IV,
240
trīnīte
III trìnīte 2 : trìnītēs 2 aûst Lubn.Avots: EH II,
696