I vieksts, s. vieksta.

Avots: ME IV, 655

I vieksts: eine tiefere und breitere Stelle im Fluss (mit iẽ) Pussen. lielās citreizējās upju lejās ir vieksti (dziļas bedres) Dünsb. Bībeles dabas stāsti ² 143.

Avots: EH II, 795

II vieksts, die Hülle der Haselnüsse Kurl. n. U. Am ehesten (mit -kst- aus -skt- ) zu ai. vēṣ̌ṭatē "schlängelt sich um", vēšṣ̌a "Tracht", poln. wiecha "Rispe", an. visk "Strohbündel" u. a. bei Walde Vrgl. Wrtb. I, 242 f.

Avots: ME IV, 655

III viêksts (?) "ein verwöhnter Mensch" Marzen.

Avots: ME IV, 655