Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'ļer' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'ļer' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (131)
atļerāt
atļergāt
atļergāties
‡ atļe̦rgâtiês, = ‡ atmẽdîtiês: "le, ļe, le!" Jete atļe̦rgājās Kaudz. Jaunie mērn. laiki II, 17,
Avots: EH I, 154
Avots: EH I, 154
bļera
bļerkšēt
bļerksis
bļerkstēt
bļerkt
iepļeršķēties
ìepļeršķêtiês, einen plärrenden Laut von sich geben: harmōniskas nelabi iepļeršķējās Degl.
Avots: ME II, 53
Avots: ME II, 53
izkļeroties
izļerēt
izļergāties
‡ izļe̦rgâtiês "izgāzties, izļurbuoties" Ar.: e̦smu ... izļe̦rgājies - apsuolījis un neturējis vārda Blaum. Daugava 1934, S. 107.
Avots: EH I, 464
Avots: EH I, 464
izļeris
izļerkstēt
izļer̂kstêt 2 , ausplappern, ausplaudern: tiklīdz dabū kuo zināt, tūlīt izļerkst citiem Ahs. Refl. - tiês, izļer̂kš(ķ)êtiês Lis., P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., sich ausschwatzen, ausplappern: nevar vien izļerkšēties MWM. VII, 808.
Avots: ME I, 767
Avots: ME I, 767
kļera
kļera
kļerot
ļer
ļer! Interj. zur Bezeichnung eines leeren Geschwätzes od. Gebelies: nu pa istabu iet ļer, ļer, ļer.
Avots: ME II, 538
Avots: ME II, 538
ļera
ļeras
ļe̦ras, leeres Geschwätz Aahof: par tuo nu visiem lielas ļe̦ras Janš. Dzimtene IV, 163.]
Avots: ME II, 538
Avots: ME II, 538
ļerāt
ļerba
ļerbaka
ļerbas
ļe̦r̃bas,
1) leeres Geschwätz:
kuo nu tādās ļe̦rbās klausīties Burtn.;
[2) ļe̦rbas "ein geschwätziges Maul":
saturi savas ļe̦rbas! Morizberg, duošu pa ļe̦r̃bām N.-Peb.].
Avots: ME II, 538
1) leeres Geschwätz:
kuo nu tādās ļe̦rbās klausīties Burtn.;
[2) ļe̦rbas "ein geschwätziges Maul":
saturi savas ļe̦rbas! Morizberg, duošu pa ļe̦r̃bām N.-Peb.].
Avots: ME II, 538
ļerbu ļerbiem
ļerckains
ļerdzīgs
ļerekls
ļerens
ļerēt
ļerga
ļerga
ļergāt
I ļe̦r̃gât,
1): auch (schwatzen)
AP., C., Erwalen; (mit è̦r 2 ) Alswig; ‡
2) schimpfen
AP. Refl. -tiês.
1): schimpfen
(intr.) AP.
Avots: EH I, 771
1): auch (schwatzen)
AP., C., Erwalen; (mit è̦r 2 ) Alswig; ‡
2) schimpfen
AP. Refl. -tiês.
1): schimpfen
(intr.) AP.
Avots: EH I, 771
ļergāt
ļergāt
ļe̦r̃gât, -ãju, schwatzen; scherzen PS. [Refl. -tiês,
1) streiten:
kuo nu sāc atkal ļe̦rgāties? Janš. Dzimtene 2 I, 376;
2) ļe̦r̃gâtiês Nigr., Ruj., ļè̦rgâties 2 Lis., Unsinn schwatzen.]
Avots: ME II, 538
1) streiten:
kuo nu sāc atkal ļe̦rgāties? Janš. Dzimtene 2 I, 376;
2) ļe̦r̃gâtiês Nigr., Ruj., ļè̦rgâties 2 Lis., Unsinn schwatzen.]
Avots: ME II, 538
ļergāties
ļerīgs
ļerināt
ļerinât,
1): bābas sāka ļ. Bers.; ‡
2) "?": (suns) baltus zuobus vie[n] ļerinājis Pas. XII, 285.
Avots: EH I, 771
1): bābas sāka ļ. Bers.; ‡
2) "?": (suns) baltus zuobus vie[n] ļerinājis Pas. XII, 285.
Avots: EH I, 771
ļerināt
ļeriski
ļerka
ļerkāt
ļerkāt
ļerķis
ļerkša
ļerkšēt
ļerkšêt (unter ļer̂kstêt): viel sprechen (pejorativ) Warkl., (ļe̦r̂kšêt 2 ) Salis; ohne Grund bellen, kläffen (ļe̦r̂kšêt 2 ) Salis; laut lärmen (von mehreren Subjekten; ļe̦r̃kšêt) Salis.
Avots: EH I, 771
Avots: EH I, 771
ļerkšīgs
ļerkšķēt
ļerkšķêt (unter ļer̂kstêt): faseln, schwatzen Mitau, (mit er̂ 2 ) Siuxt; ohne Grund bellen (mit er̂ 2 ) Siuxt.
Avots: EH I, 772
Avots: EH I, 772
ļerkstēt
ļerkstēt
ļer̂kstêt [auch PS., Lis., ļe̦r̂kstêt Trik., Wolmarshof], ļerkšķêt, ļerkšêt [Dunika], -u, -ẽju C., intr., (knarren U.]; plärren, quietschen, schwatzen, ohne Grund bellen: cauras galošas riebīgi ļerkšķēja Līg, kuo tu te ļer̂kšķi 2 [Mitau] tik daudz? Gr.-Sessau, Kand. [ļer̂kstêt PS., ļe̦r̂kstêt 2 Ruj., plärren; unsinnig schwatzen.]
Avots: ME II, 538
Avots: ME II, 538
ļerkstis
ļermaka
ļermaka
ļermala
‡ ļe̦rmala Grenzhof n. Fil. mat. 83, ein alter, unbrauchbarer Lappen; nom, pl. ļe̦rmalas ebenda, abgetragene, zerrissene Kleider.
Avots: EH I, 772
Avots: EH I, 772
ļermals
ļerpa
ļerpata
ļe̦r̂pata,
1) [ein Schimpfwort]:
nuost nuo zirga, tu ļe̦rpata! Degl. Rīga I, 37; 12) ļe̦rpata Neu-Wohlfahrt, Ermes, Salis, MSil., ļè̦rpata 2 Sessw., ļe̦r̂pata Wolmarshof, ein (herabhän-gender) Fetzen; ļe̦r̂patas, alte, schmutzige Lappen: žīdam skrejuot ļe̦rpatas vien pa gaisu gāja Jürg.; ļe̦rpatas "an einem Fleischstück hangende Sehnen od. Häutchen" Morizberg;
3) ļè̦rpata 2 Sessw. "ein geschwätziges Weib";
ļe̦rpata Serben, Schujen, ein geschwätziger Mensch;
4) ļe̦rpata "ein Schlappschwanz"
Ve̦cāķi].
Avots: ME II, 538
1) [ein Schimpfwort]:
nuost nuo zirga, tu ļe̦rpata! Degl. Rīga I, 37; 12) ļe̦rpata Neu-Wohlfahrt, Ermes, Salis, MSil., ļè̦rpata 2 Sessw., ļe̦r̂pata Wolmarshof, ein (herabhän-gender) Fetzen; ļe̦r̂patas, alte, schmutzige Lappen: žīdam skrejuot ļe̦rpatas vien pa gaisu gāja Jürg.; ļe̦rpatas "an einem Fleischstück hangende Sehnen od. Häutchen" Morizberg;
3) ļè̦rpata 2 Sessw. "ein geschwätziges Weib";
ļe̦rpata Serben, Schujen, ein geschwätziger Mensch;
4) ļe̦rpata "ein Schlappschwanz"
Ve̦cāķi].
Avots: ME II, 538
ļerpatāt
ļerpatāt
ļerpis
ļerpis
ļers
ļerum
ļe̦rum, in Verbindung mit ļirum, geräuschvoll, drunter und drüber: nu iet ļirum ļe̦rum LP. I, 155.
Avots: ME II, 539
Avots: ME II, 539
ļerums
ļerva
ļe̦rva,
1) ļe̦r̂va 2 "gļē̦vs cilvē̦ks" Schönberg; "izlaidusies meitä Preekuln;
2) erschlossen aus hochle. ļàrva 2 Mar., ein geschwätziger Mensch der viel und ohne Zusammenhang spricht.]
Avots: ME II, 539
1) ļe̦r̂va 2 "gļē̦vs cilvē̦ks" Schönberg; "izlaidusies meitä Preekuln;
2) erschlossen aus hochle. ļàrva 2 Mar., ein geschwätziger Mensch der viel und ohne Zusammenhang spricht.]
Avots: ME II, 539
ļervāt
ļerza
ļerza
ļerzas
ļerzāt
le̦r̃zât: auch (schwatzen) Ermes, Lemb., Serbig., Wenden; Schlechtes von jem. reden AP., C., Wenden.
Avots: EH I, 772
Avots: EH I, 772
ļerzāt
ļe̦r̃zât, -ãju (auch Trik., Schrunden u. a.], intr., schwatzen, bellen C., Smilt., Lub.
Avots: ME II, 539
Avots: ME II, 539
noļerbāt
noļergāt
‡ nùoļe̦rgât Sermus, beschmieren, beschmutzen. Refl. -tiês ebenda, sich beschmieren.
Avots: EH II, 65
Avots: EH II, 65
nopļerkstēt
nošļerbelēt
‡ nuošļerbelêt Frauenb., mit etwas Flüssigem besudeln: n. visu galdu ar putru. Refl. -tiês Frauenb., sich (dat. und acc.) mit etwas Flüssigem besudeln: bē̦rns nuošļerbelējies (visas krũtis) ar putru.
Avots: EH II, 97
Avots: EH II, 97
nošļerkstēt
‡ nùošļer̂kstêt Saikava, (mit er̂ 2 ) Selg., Stenden, (mit er̃) Wandsen, ein Schallverbum: izdūru viņam cauri, ka nuošļerkstēja vien. nuošļer̂kstēja (= nuopļāpāja) visu dienu un ne˙kā nepadarīja Heidenfeld.
Avots: EH II, 97
Avots: EH II, 97
nošļerpēt
nošļerpēt
nùošļer̃pêt [Sessau, Mitau, Grünh., Autz, beschmutzenl: dažreiz tâ nuošļerpējis, ka vēmiens nāk De̦glavs Rīga I, 210, [Kursiten (hier auch: "nuobristies").]
Avots: ME II, 868
Avots: ME II, 868
pļera
pļera
pļe̦ra U.,
1) pļe̦ra Nigr., Lautb., Dond., Lös., comm., auch pļeris Golg., ein Schwätzer;
pļe̦ra, jem., der nichts verschweigen kann, sondem alles ausplaudert Schibbenhof;
2) eine Nachtwächterschnarre
Salis n. U.;
3) pļe̦ra, Ziegenmelker, Nachtschwalbe
Lis.;
4) = plere U.; vgl. pļe̦rra I und pleris.
Avots: ME III, 369
1) pļe̦ra Nigr., Lautb., Dond., Lös., comm., auch pļeris Golg., ein Schwätzer;
pļe̦ra, jem., der nichts verschweigen kann, sondem alles ausplaudert Schibbenhof;
2) eine Nachtwächterschnarre
Salis n. U.;
3) pļe̦ra, Ziegenmelker, Nachtschwalbe
Lis.;
4) = plere U.; vgl. pļe̦rra I und pleris.
Avots: ME III, 369
pļerāt
pļe̦rât, -ãju, leeres Zeug schwatzen Wid., Wain., Schrunden; in Neuenb. dafür pļerêt: kuo nu pļeri?
Avots: ME III, 369
Avots: ME III, 369
pļerdūzis
pļerēt
pļerēt
pļergans
pļergāns
pļergavāt
pļerināt
pļerinât, freqn. zu pļe̦rât, schwatzen: pļe̦ra pļerina visu vakaru Dond. n. RKr. XVII, 46.
Avots: ME III, 369
Avots: ME III, 369
pļeris
pļeris
II pļeris, die Nachtschwalbe Lub., Lis.: pļeris - putns, kas vakaruos pa mājām apkārt skraida Tirs. n. RKr. XVII, 74. Vgl. pleris.
Avots: ME III, 369
Avots: ME III, 369
pļerka
pļe̦r̂ka 2 Sassm., Burtn., Dond. n. RKr. XVII, 47, comm., der Schwätzer, die Plappertasche.
Avots: ME III, 369
Avots: ME III, 369
pļerkāt
pļe̦r̂kât 2 Sassm., Dond. n. RKr. XVII, 47, -ãju, schwatzen: kuo tas pļe̦rka te pļe̦rkā! Dond.
Avots: ME III, 369
Avots: ME III, 369
pļerkšēt
pļerkšêt (unter pļerkstêt): schwatzen PV., Wessen; "nelāgā skanēt" PV.; ein Schallverbum (mit ȩr̃) Orellen; viena stīga klavierēm pļerkš; ratu sānu galds vaļīns, - braucuot pļerkš; krächzen (von Raben und Krähen) BielU.
Avots: EH II, 307
Avots: EH II, 307
pļerkšis
pļerkšis (unter pļerkšķis 1),
1): auch PV.; ‡
2) "nelāga skaņa, truoksnis" PV.: ‡
3) plur. pļerkši Segew. "der Gemeindeausschuss".
Avots: EH II, 308
1): auch PV.; ‡
2) "nelāga skaņa, truoksnis" PV.: ‡
3) plur. pļerkši Segew. "der Gemeindeausschuss".
Avots: EH II, 308
pļerkšķēt
pļerkšķis
pļerkšķis,
1) pļer̂kšķis 2 Bauske, pļer̂kšis C., ein Schwātzer
Bers., Fest., Stelp., Wid.;
2) eine Klapper, Schnarre (?):
skaņas ar kuoka klabiķiem un pļerkšķiem Antrop. II, 103. Vgl. plerkšķis.
Avots: ME III, 370
1) pļer̂kšķis 2 Bauske, pļer̂kšis C., ein Schwātzer
Bers., Fest., Stelp., Wid.;
2) eine Klapper, Schnarre (?):
skaņas ar kuoka klabiķiem un pļerkšķiem Antrop. II, 103. Vgl. plerkšķis.
Avots: ME III, 370
pļerkškoņa
pļerkškuoņa, das Geplärr, das Schmettern: kliedzieni nuobeidzas nejaukā kliedzienu pļerkškuoņā Druva I, 1280. Vgl. plerkšuoņa.
Avots: ME III, 370
Avots: ME III, 370
pļerkšoņa
‡ pļȩrkšuoņa (sic!) PV. "skarba skaņa": bija dzirdama p., - laikam būs, kuokam gāžuoties, atplīsusi kāda šķembele.
Avots: EH II, 308
Avots: EH II, 308
pļerkšt
pļe̦rkšt (sic !), -šu, Unsinn sehwatzen Plm. n. RKr. XVII, 74 (vgl. li. plerškiù, pler̃kšti "stark schnarren"); als Beleg dafitr aber folgt die Phrase: kuo nu te pļeršķi kâ pļeršķis!
Avots: ME III, 370
Avots: ME III, 370
pļerkstēt
pļerkstēt
pļerkstêt Wid., pļer̃kstêt Ahs., pļer̂kšķêt 2 Selg., pļer̂kšêt C., pļērkstêt Bauske, -u, -ẽju, schwatzen, schreien, plärren, schmettern: kuo nu pļerkšķi, turi muti! R. Sk. II, 142. vista pļe̦rkst. taurenieki pūš taures, ka pļe̦rkst Ahs. pļē̦rkstuošās skaņas nepatīkami aizkāra ausis Zeltmatis. Vgl. plerkš(ķ)ēt.
Avots: ME III, 369, 370
Avots: ME III, 369, 370
pļerna
pļernica
pļe̦r̃nica (sic!) Salis, comm., die Plappertasche: pļe̦rnica pļerina visu vakaru. apnīkst klausīties Dond. n. RKr. XVII, 47.
Avots: ME III, 370
Avots: ME III, 370
pļerot
pļerra
I pļȩrra,
1): "Schimpfname für ein altes Weib"
(mit ȩr̃) Frauenb.; ‡
4) ein gewisser kleiner Vogel
("kas agri pavasarī pļerrina mežuos", "pakulu pļȩr̃ra") Frauenb.
Avots: EH II, 308
1): "Schimpfname für ein altes Weib"
(mit ȩr̃) Frauenb.; ‡
4) ein gewisser kleiner Vogel
("kas agri pavasarī pļerrina mežuos", "pakulu pļȩr̃ra") Frauenb.
Avots: EH II, 308
pļerra
pļerra
II pļe̦r̃ra "eine Flüssigkeit" : !kādu pļe̦rru esi izvārījis, kas tuo lai strebj? Dond.; ein ziemlich dünner Mehlbrei Lemburg.
Avots: ME III, 370
Avots: ME III, 370
pļerrāt
pļe̦r̃rât, -ãju.
1) plappern,- schwatzen :
stāvi klusu, nepļe̦rrā tik daudz! Dond. n. RKr. XVII, 47;
2) pļe̦ruôt Lautb., vom Laut, den die Nachtwächterschnarre
(pļe̦rra) von sich gibt.
Avots: ME III, 370
1) plappern,- schwatzen :
stāvi klusu, nepļe̦rrā tik daudz! Dond. n. RKr. XVII, 47;
2) pļe̦ruôt Lautb., vom Laut, den die Nachtwächterschnarre
(pļe̦rra) von sich gibt.
Avots: ME III, 370
pļerrēt
pļerrināt
‡ pļer̃rinât Frauenb., ein Schallverbum: neziests ratiņš vērpjuot pļerrina. "pakulu pļȩrra" pļerrina.
Avots: EH II, 308
Avots: EH II, 308
pļeršķēt
pļeršķēt
pļeršķis
pļertags
pļe̦r̃tags "ein wenig erfreullcher Ausgang einer Sache": kas tad nu tādā pļe̦rtagā labs kas būs? Alksn.-Zund.
Avots: ME III, 370
Avots: ME III, 370
pļerza
pļerzāt
šļerbelēt
šļerkstēt
šļerkstēt
šļerkstêt,
1) rasseln, klirren
Arrasch: nuo dzelzs pinekļu šļerkstēšanas Apsk. v. J. 1903, S. 513;
2) plappern
Arrasch, AP. (mit er̃), Sessw. (mit èr 2 ), Golg., Saikava (mit er̂); undeutlich sprechen Bauske, (mit er̂) Bers.; Unsinn reden Adsel, Bers.;
3) plätschern (vom Wasser)
Bauske.; šļurkstêt (cauruos, slapjuos zābakuos ejuot) Schibbenhof, (mit er̃) N. - Peb.; von andem Lauten: ar kāju piemīta varde šļer̂kst 2 Stenden.
Avots: ME IV, 70, 71
1) rasseln, klirren
Arrasch: nuo dzelzs pinekļu šļerkstēšanas Apsk. v. J. 1903, S. 513;
2) plappern
Arrasch, AP. (mit er̃), Sessw. (mit èr 2 ), Golg., Saikava (mit er̂); undeutlich sprechen Bauske, (mit er̂) Bers.; Unsinn reden Adsel, Bers.;
3) plätschern (vom Wasser)
Bauske.; šļurkstêt (cauruos, slapjuos zābakuos ejuot) Schibbenhof, (mit er̃) N. - Peb.; von andem Lauten: ar kāju piemīta varde šļer̂kst 2 Stenden.
Avots: ME IV, 70, 71
šļerpa
šļerpe
šļerpēt
I šļer̃pêt "etwas Schweres und Kratzendes auf dem Boden schleppen, wobei schrille Töne entstehen" Nötk.; šļerpêt (ziehen) ķēdi Nigr.
Avots: ME IV, 71
Avots: ME IV, 71
šļerpēt
II šļer̃pêt,
1) = derglîtiês Bauske, Gr. - Sess.;
2) in der Verbind. laiks šler̃pē, es gibt Schlackenwetter (Schnee und Regen)
Schibbenhof. Refl. -tiês Gr. - Sess., = derglîtiês.
Avots: ME IV, 71
1) = derglîtiês Bauske, Gr. - Sess.;
2) in der Verbind. laiks šler̃pē, es gibt Schlackenwetter (Schnee und Regen)
Schibbenhof. Refl. -tiês Gr. - Sess., = derglîtiês.
Avots: ME IV, 71
šļerpīgs
šļer̃pîgs Bershof, Bauske, schmutzig; šļerpīgs cilvē̦ks Grünh., Usingen. viņas māte bija ļuoti šļerpīga un netīra MWM. X, 575. šļerpīgs laiks, schlechtes Wetter Grünh., Usingen, Schlackenwetter Neu - Platohn. ja nebūtu tā lielā lakata, tad tev tādā šļerpīgā laikā būtu klājies gan gluži čūriski Alm.
Avots: ME IV, 71
Avots: ME IV, 71
šļerpis
šļerpis, etwas ganz und gar Schmutziges (mit er̃) Gr. - Sessau; ein unsauberer, besudelter Mensch Bershof, Bauske, Mitau (mit er̃), Neu - Platohn; Schlackenwetter; ein gemeiner, niederträchtiger Kerl Grünw.; šļerpja kruogs, eine schmutzige, vollgetrampelte Schenke Neu - Platohn. Vgl. etwa slarpata.
Avots: ME IV, 71
Avots: ME IV, 71
vakarpļeris
žļerks
žļerkšķēt
žļerkšķis
žļe̦r̂kšķis 2 (sic!) Stenden, ein grässliches Geschrei: izdzirdu nejauku žļerkšķi: suns bija sakampis zaķē̦nu.
Avots: ME IV, 818
Avots: ME IV, 818
žļerkstēt
žļerkstêt, -u, -ẽju,
1) = žļarkstêt 1, šļerkstêt 3, žļekstêt, platschen, plätschern, klatschen (mit er̂ ) Trik., (mit er̂ 2 ) Frauenb, Schnehpeln: ūdens zābakuos žļe̦rkst N. - Peb., Stenden, Trik. iet, ka žļerkst vien Schnehpeln; šļe̦r̂kst 2, ja kas pusciets sašķīst Stenden;
2) = žļarkstêt 2, šļerkstêt, plappern, Unsinn schwatzen Bers. (mit er̂ ); undeutlich, mit zahnlosem Mund sprechen Nerft, (žļe̦r̃kstêt) Trik.;
3) grässlich, schauerlich schreien:
suņa kuosts zaķis nejauki žļe̦r̂kst 2 Stenden.
Avots: ME IV, 818
1) = žļarkstêt 1, šļerkstêt 3, žļekstêt, platschen, plätschern, klatschen (mit er̂ ) Trik., (mit er̂ 2 ) Frauenb, Schnehpeln: ūdens zābakuos žļe̦rkst N. - Peb., Stenden, Trik. iet, ka žļerkst vien Schnehpeln; šļe̦r̂kst 2, ja kas pusciets sašķīst Stenden;
2) = žļarkstêt 2, šļerkstêt, plappern, Unsinn schwatzen Bers. (mit er̂ ); undeutlich, mit zahnlosem Mund sprechen Nerft, (žļe̦r̃kstêt) Trik.;
3) grässlich, schauerlich schreien:
suņa kuosts zaķis nejauki žļe̦r̂kst 2 Stenden.
Avots: ME IV, 818
Šķirkļa skaidrojumā (7)
kleris
larkšēt
lar̂kšêt Smilt., [lar̃kšêt Salis], lar̃kšķêt C., - u, - ẽju, intr., unaufhörlich scheatzen, bellen, plärren, quarren, knarren: Jānis atkliedzas, spēlēm ellišķīgi larkšķuot Seib. pasta pulksteņi tik dikti larkšķēja Lautb. larkš vienā larkšēšanā, kâ ve̦ca ratu rumba Burtn. Vgl. ļerkstêt. [Nach Persson Beitr. 952 zu mhd. lerken "stottern", arm. lor "Wachtel" u. a.; eher aber (wegen des o in lorkšis, lorkšêt) vielleicht - soweit es nicht ein selbständig geblidetes Schallwort ist - aus estn. loristama "plappern, unnütz bellen", lorak "Schwätzer", laristama "kläffen, schwatzen", laraski "Schwätzer".]
Avots: ME II, 423
Avots: ME II, 423
ņirņas
plerkšināt
pļērkstēt
šķidrot
šļēpāt
II šļẽ̦pât, -ãju N. - Bartau, gleichzeitig regnen und schneien. Mit -ē̦p- aus -ē̦rp- (vgl. šļerpêt II 2)?
Avots: ME IV, 71
Avots: ME IV, 71