Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'ļer' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'ļer' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (124)

aizpļerkt

aîzpļêrkt 2 Dunika, garstig schreiend betäuben: a. kam ausis.

Avots: EH I, 43






bļera

bļe̦ra, ein Plapperer: bļe̦rai nevar muti vien aizbāzt Mar. n. RKr. XV, 108.

Avots: ME I, 321


bļerkšēt

bļer̂kšêt PV., leeres Zeug sprechen, prahlen.

Avots: EH I, 233


bļerksis

bļer̂ksis (wohl Schreibfehler für bļer̂kšis!) PV. ein Prahlhans.

Avots: EH I, 233


bļerkstēt

bļer̂kstêt 2, - stu, - ēju, intr., kreischen runāt bļe̦rkstuošā balsī Kand.

Avots: ME I, 321


bļerkt

bļer̃kt! Siuxt, Interjektion, bezeichnend den Schrel der Ziege.

Avots: EH I, 233


izkļeroties

[izkļe̦ruôtiês Bauske, N. - Peb. "vergebens lange warten".]

Avots: ME I, 753


izļerēt

izļerêt, quatschig, matschig werden Windau: izļērējušas zivis Konv. 2 944.

Avots: ME I, 767



izļerkstēt

izļer̂kstêt 2 , ausplappern, ausplaudern: tiklīdz dabū kuo zināt, tūlīt izļerkst citiem Ahs. Refl. - tiês, izļer̂kš(ķ)êtiês Lis., P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., izļe̦r̃gâtiês P. S., sich ausschwatzen, ausplappern: nevar vien izļerkšēties MWM. VII, 808.

Avots: ME I, 767



kļera

[II kļe̦ra "Grawendahl "ein Herumtreiber". Vgl. kleris.]

Avots: ME II, 239


kļerot

‡ *kļe̦ruôt, zu erschliessen aus izkļe̦ruôtiês.

Avots: EH I, 625


ļer

ļer! Interj. zur Bezeichnung eines leeren Geschwätzes od. Gebelies: nu pa istabu iet ļer, ļer, ļer.

Avots: ME II, 538


ļera

ļe̦ra, comm., ļeris [Jürg., N.-Peb.], f. ļere, ļe̦r̃ga Smilt., der Schwätzer, Fasler, Trödler. [Lautnachahmend, wie auch z. B. mhd. lerken "stottern" u. a. bei Persson Beitr. 952, oderestn. lara "Geplärr, Geschwätz".]

Avots: ME II, 538


ļeras

[ļe̦ras, leeres Geschwätz Aahof: par tuo nu visiem lielas ļe̦ras Janš. Dzimtene IV, 163.]

Avots: ME II, 538


ļerāt

ļe̦rât, schwatzen, klatschen: sākt par viņu ļ. un ļirāt Janš. Līgava I, 373.

Avots: EH I, 771


ļerba

ļe̦rba BielU., ein Schimpfname.

Avots: EH I, 771


ļerba

ļe̦rpa, der Plumpsack.

Avots: ME II, 538


ļerbaka

[ļe̦r̃baka, ein Splitter Naukschen.

Avots: ME II, 538


ļerbas

ļe̦r̃bas,

1) leeres Geschwätz:
kuo nu tādās ļe̦rbās klausīties Burtn.;

[2) ļe̦rbas "ein geschwätziges Maul":
saturi savas ļe̦rbas! Morizberg, duošu pa ļe̦r̃bām N.-Peb.].

Avots: ME II, 538


ļerbu ļerbiem

ļerbu ļerbiem Segew. "durcheinander, zerzaust": jumts ļ. ļ.

Avots: EH I, 771


ļerckains

ļe̦r̂ckains 2 Salisb., nicht gehörig ausgebacken, glitschig: ļe̦rckaina maize.

Avots: EH I, 771


ļerdzīgs

ļerdzîgs "?": ļerdzīgi cilvē̦ki Kaudz. Jaunie mērn. laiki I, 205.

Avots: EH I, 771


ļerekls

ļe̦re̦kls Iw. "kas izlaidies mīksts, jē̦ls".

Avots: EH I, 771


ļerens

ļe̦re̦ns Siuxt, wacklig, los mieļs jau kļuvis ļ.

Avots: EH I, 771


ļerēt

ļerêt, -u, -ẽju Naud., ļerinât, intr., schwatzen, faseln, ohne Grund bellen: ļe̦r kâ ļeris Naud. pie stacijas žīdi ļerināt ļe̦r MWM. VII, 248. briesmīgā žargonā ļerina Izraeļa bē̦rni VIII, 527. [kuo katra sieva tagad par mani dzimtenē ļerina Janš. Dzimtene IV, 163.]

Avots: ME II, 538


ļerga

ļe̦r̃ga: "valuodā izlaidīgs cilvē̦ks" AP.

Avots: EH I, 771


ļerga

ļe̦r̃ga, s. ļe̦ra.

Avots: ME II, 538


ļergāt

ļe̦r̃gât, -ãju, schwatzen; scherzen PS. [Refl. -tiês,

1) streiten:
kuo nu sāc atkal ļe̦rgāties? Janš. Dzimtene 2 I, 376;

2) ļe̦r̃gâtiês Nigr., Ruj., ļè̦rgâties 2 Lis., Unsinn schwatzen.]

Avots: ME II, 538


ļergāt

I ļe̦r̃gât,

1): auch (schwatzen)
AP., C., Erwalen; (mit è̦r 2 ) Alswig;

2) schimpfen
AP. Refl. -tiês.

1): schimpfen
(intr.) AP.

Avots: EH I, 771





ļerināt

ļerinât,

1): bābas sāka ļ. Bers.;

2) "?": (suns) baltus zuobus vie[n] ļerinājis Pas. XII, 285.

Avots: EH I, 771


ļerināt

ļerinât Stomersee, [Dond.], s. ļerêt.

Avots: ME II, 538


ļeriski

ļe̦riski (sic!) siet Iw.; schlaff (lose) binden.

Avots: EH I, 771


ļerka

ļe̦rka Kalleten, comm., der Schwätzer.

Avots: ME II, 538



ļerkāt

ļe̦r̂kât Lis., [Dunika, Wid., Smilt. n. U.], = ļerkstêt. Refl. -tiês, trodeln: pie darba ļe̦rkājas vien Etn. II, 177.

Avots: ME II, 538


ļerķis

ļerķis, lèrķis 2 Nerft jemand, der keine Körperhaltung hat Mag. XIII, 2, 47.

Avots: ME II, 538



ļerkšēt

ļerkšêt (unter ļer̂kstêt): viel sprechen (pejorativ) Warkl., (ļe̦r̂kšêt 2 ) Salis; ohne Grund bellen, kläffen (ļe̦r̂kšêt 2 ) Salis; laut lärmen (von mehreren Subjekten; ļe̦r̃kšêt) Salis.

Avots: EH I, 771



ļerkšķēt

ļerkšķêt (unter ļer̂kstêt): faseln, schwatzen Mitau, (mit er̂ 2 ) Siuxt; ohne Grund bellen (mit er̂ 2 ) Siuxt.

Avots: EH I, 772


ļerkstēt

ļer̂kstêt: faseln (mit er̂ 2 ) Seyershof.

Avots: EH I, 771


ļerkstēt

ļer̂kstêt [auch PS., Lis., ļe̦r̂kstêt Trik., Wolmarshof], ļerkšķêt, ļerkšêt [Dunika], -u, -ẽju C., intr., (knarren U.]; plärren, quietschen, schwatzen, ohne Grund bellen: cauras galošas riebīgi ļerkšķēja Līg, kuo tu te ļer̂kšķi 2 [Mitau] tik daudz? Gr.-Sessau, Kand. [ļer̂kstêt PS., ļe̦r̂kstêt 2 Ruj., plärren; unsinnig schwatzen.]

Avots: ME II, 538


ļerkstis

[ler̂kstis PS.], ļerkšķis Etn. IV, 13l, ļerkšis U., ein Schwätzer; ein weinerliches Kind. ļerkšis, ein Geräusch: pie centrifugas nevienādā ļerkša Duomas III, 555.

Avots: ME II, 538


ļermaka

ļe̦r̃maka, ‡

2) "gaļas plēve; gluotains mīkstums" Salis.

Avots: EH I, 772



ļermala

ļe̦rmala Grenzhof n. Fil. mat. 83, ein alter, unbrauchbarer Lappen; nom, pl. ļe̦rmalas ebenda, abgetragene, zerrissene Kleider.

Avots: EH I, 772


ļermals

ļe̦rmals Grepzhof (Mežamuiža), ein Lappen, Fetzen; "cīpsla".

Avots: EH I, 772


ļerpata

ļe̦r̂pata,

1) [ein Schimpfwort]:
nuost nuo zirga, tu ļe̦rpata! Degl. Rīga I, 37; 12) ļe̦rpata Neu-Wohlfahrt, Ermes, Salis, MSil., ļè̦rpata 2 Sessw., ļe̦r̂pata Wolmarshof, ein (herabhän-gender) Fetzen; ļe̦r̂patas, alte, schmutzige Lappen: žīdam skrejuot ļe̦rpatas vien pa gaisu gāja Jürg.; ļe̦rpatas "an einem Fleischstück hangende Sehnen od. Häutchen" Morizberg;

3) ļè̦rpata 2 Sessw. "ein geschwätziges Weib";
ļe̦rpata Serben, Schujen, ein geschwätziger Mensch;

4) ļe̦rpata "ein Schlappschwanz"
Ve̦cāķi].

Avots: ME II, 538


ļerpatāt

[I ļe̦rpatât, -ãju, Schujen, Serben, Sessw., Mar., schsvatzen.]

Avots: ME II, 538


ļerpatāt

[II ļe̦rpatât "schnell laufen" Warkl.]

Avots: ME II, 538


ļerpis

ļerpis, ‡

3) vakara ļer̂pis 2 Lems., die Fledermaus.

Avots: EH I, 772


ļerpis

ļerpis,

1) die Nachtschwalbe, der Nachtschatten, Ziegenmelker (caprimulgus europaeus)
Dickeln n. U., RKr. VIII, 88;

[2) "ein weinerliches Kind"
Morizberg; ein Schimpfwort Lis.; ļer̂pis 2 Salis, Arrasch, ein schwächlicher, schlaffer Mensch].

Avots: ME II, 538, 539



ļerum

ļe̦rum, in Verbindung mit ļirum, geräuschvoll, drunter und drüber: nu iet ļirum ļe̦rum LP. I, 155.

Avots: ME II, 539


ļerums

ļe̦rums, der Schwätzer, Fasler Kav. [ļe̦rva,

1) ļe̦r̂va 2 "gļē̦vs cilvē̦ks" Schönberg; "izlaidusies meitä Preekuln;

2) erschlossen aus hochle. ļàrva 2 Mar., ein geschwätziger Mensch der viel und ohne Zusammenhang spricht.]

Avots: ME II, 539


ļervāt

ļe̦rvât Warkl. "schimpfen" (?).

Avots: EH I, 772


ļerza

ļe̦r̃za,

1): auch AP., Ermes, Segew., Trik., Wenden u. a.;

2) "neglīta runa" AP., C., Wenden; "jandāliņš" (mit è̦r 2 ) Meselau.

Avots: EH I, 772


ļerza

[ļe̦zga, Plage, Plackerei Spiess n. U.] ļe̦zgas, das Geschwätz, Gerede: sataisa tādas ļe̦zgas, ka netīk ne dzirdēt Naud.

Avots: ME II, 539


ļerza

ļe̦r̃za der Schwätzer, Klatfer C., Lub., Burtn.

Avots: ME II, 539


ļerzas

[ļe̦rzas, das Maul Serbigal.]

Avots: ME II, 539


ļerzāt

le̦r̃zât: auch (schwatzen) Ermes, Lemb., Serbig., Wenden; Schlechtes von jem. reden AP., C., Wenden.

Avots: EH I, 772


ļerzāt

ļe̦r̃zât, -ãju (auch Trik., Schrunden u. a.], intr., schwatzen, bellen C., Smilt., Lub.

Avots: ME II, 539



noļergāt

nùoļe̦rgât Sermus, beschmieren, beschmutzen. Refl. -tiês ebenda, sich beschmieren.

Avots: EH II, 65


nopļerkstēt

nuopļer̃kstêt Frauenb., ein Schallverbum: e̦rmuoņika nuopļerkstēja un apklusa.

Avots: EH II, 77




nošļerbelēt

nuošļerbelêt Frauenb., mit etwas Flüssigem besudeln: n. visu galdu ar putru. Refl. -tiês Frauenb., sich (dat. und acc.) mit etwas Flüssigem besudeln: bē̦rns nuošļerbelējies (visas krũtis) ar putru.

Avots: EH II, 97


nošļerkstēt

nùošļer̂kstêt Saikava, (mit er̂ 2 ) Selg., Stenden, (mit er̃) Wandsen, ein Schallverbum: izdūru viņam cauri, ka nuošļerkstēja vien. nuošļer̂kstēja (= nuopļāpāja) visu dienu un ne˙kā nepadarīja Heidenfeld.

Avots: EH II, 97


nošļerpēt

nùošļer̃pêt [Sessau, Mitau, Grünh., Autz, beschmutzenl: dažreiz tâ nuošļerpējis, ka vēmiens nāk De̦glavs Rīga I, 210, [Kursiten (hier auch: "nuobristies").]

Avots: ME II, 868



pļera

pļe̦ra U.,

1) pļe̦ra Nigr., Lautb., Dond., Lös., comm., auch pļeris Golg., ein Schwätzer;
pļe̦ra, jem., der nichts verschweigen kann, sondem alles ausplaudert Schibbenhof;

2) eine Nachtwächterschnarre
Salis n. U.;

3) pļe̦ra, Ziegenmelker, Nachtschwalbe
Lis.;

4) = plere U.; vgl. pļe̦rra I und pleris.

Avots: ME III, 369


pļerāt

pļe̦rât, -ãju, leeres Zeug schwatzen Wid., Wain., Schrunden; in Neuenb. dafür pļerêt: kuo nu pļeri?

Avots: ME III, 369



pļerēt

pļerêt, = pļepêt 1: biezputra vārīdamās pļe̦r N.-Peb.; s. auch pļe̦rât.

Avots: ME III, 369


pļerga

pļẽ̦rga, mit Verachtung von einem Mädchen gesagt, das schlaff ist oder eine unschöne Stimme hat: es tādu pļē̦rgu pruotu turētgruožās Janš. Dzimtene V, 364; pļē̦rga "jem., der. lässig und ungern; arbeitet"

Avots: ME III, 370




pļergavāt

pļe̦rgavât Wid., leeres Zeug schwatzen.

Avots: ME III, 369


pļerināt

pļerinât, freqn. zu pļe̦rât, schwatzen: pļe̦ra pļerina visu vakaru Dond. n. RKr. XVII, 46.

Avots: ME III, 369



pļeris

II pļeris, die Nachtschwalbe Lub., Lis.: pļeris - putns, kas vakaruos pa mājām apkārt skraida Tirs. n. RKr. XVII, 74. Vgl. pleris.

Avots: ME III, 369


pļerka

pļe̦r̂ka 2 Sassm., Burtn., Dond. n. RKr. XVII, 47, comm., der Schwätzer, die Plappertasche.

Avots: ME III, 369


pļerkāt

pļe̦r̂kât 2 Sassm., Dond. n. RKr. XVII, 47, -ãju, schwatzen: kuo tas pļe̦rka te pļe̦rkā! Dond.

Avots: ME III, 369


pļerkšķis

pļerkšķis,

1) pļer̂kšķis 2 Bauske, pļer̂kšis C., ein Schwātzer
Bers., Fest., Stelp., Wid.;

2) eine Klapper, Schnarre (?):
skaņas ar kuoka klabiķiem un pļerkšķiem Antrop. II, 103. Vgl. plerkšķis.

Avots: ME III, 370


pļerkškoņa

pļerkškuoņa, das Geplärr, das Schmettern: kliedzieni nuobeidzas nejaukā kliedzienu pļerkškuoņā Druva I, 1280. Vgl. plerkšuoņa.

Avots: ME III, 370


pļerkšt

pļe̦rkšt (sic !), -šu, Unsinn sehwatzen Plm. n. RKr. XVII, 74 (vgl. li. plerškiù, pler̃kšti "stark schnarren"); als Beleg dafitr aber folgt die Phrase: kuo nu te pļeršķi kâ pļeršķis!

Avots: ME III, 370


pļerkstēt

pļerkstêt Wid., pļer̃kstêt Ahs., pļer̂kšķêt 2 Selg., pļer̂kšêt C., pļērkstêt Bauske, -u, -ẽju, schwatzen, schreien, plärren, schmettern: kuo nu pļerkšķi, turi muti! R. Sk. II, 142. vista pļe̦rkst. taurenieki pūš taures, ka pļe̦rkst Ahs. pļē̦rkstuošās skaņas nepatīkami aizkāra ausis Zeltmatis. Vgl. plerkš(ķ)ēt.

Avots: ME III, 369, 370



pļernica

pļe̦r̃nica (sic!) Salis, comm., die Plappertasche: pļe̦rnica pļerina visu vakaru. apnīkst klausīties Dond. n. RKr. XVII, 47.

Avots: ME III, 370



pļerra

I pļe̦rra,

1) pļe̦r̃ra Dond. n. RKr. XVII, 47, C., comm., ein Schwätzer;

2) pļe̦r̃ra Lautb., eine Nachtwächterschnarre;

3) pļe̦r̃ra "te̦nkas (Gerede)" Schibbenhof.

Avots: ME III, 370


pļerra

II pļe̦r̃ra "eine Flüssigkeit" : !kādu pļe̦rru esi izvārījis, kas tuo lai strebj? Dond.; ein ziemlich dünner Mehlbrei Lemburg.

Avots: ME III, 370


pļerrāt

pļe̦r̃rât, -ãju.

1) plappern,- schwatzen :
stāvi klusu, nepļe̦rrā tik daudz! Dond. n. RKr. XVII, 47;

2) pļe̦ruôt Lautb., vom Laut, den die Nachtwächterschnarre
(pļe̦rra) von sich gibt.

Avots: ME III, 370


pļerrēt

pļerrêt, -ẽju "lange und fein regnen": ārā pļerrē Blieden.

Avots: ME III, 370




pļertags

pļe̦r̃tags "ein wenig erfreullcher Ausgang einer Sache": kas tad nu tādā pļe̦rtagā labs kas būs? Alksn.-Zund.

Avots: ME III, 370



pļerzāt

pļe̦r̃zât C., Trik. Lindenhof, Schrunden, pļè̦rzāt 2 Sessw., N.-Schwanb., -ãju, plappem U. Vgl. ple̦r̃zât.

Avots: ME III, 370



šļerbelēt

‡ *šļerbelêt, zu erschliessen ausnuošļerbelêt.

Avots: EH II, 645


šļerkstēt

šļerkstêt,

2): Unsinn reden
Fehgen, Laud.;

3): = šļurkstêt Nötk., Stackeln.

Avots: EH II, 645


šļerkstēt

šļerkstêt,

1) rasseln, klirren
Arrasch: nuo dzelzs pinekļu šļerkstēšanas Apsk. v. J. 1903, S. 513;

2) plappern
Arrasch, AP. (mit er̃), Sessw. (mit èr 2 ), Golg., Saikava (mit er̂); undeutlich sprechen Bauske, (mit er̂) Bers.; Unsinn reden Adsel, Bers.;

3) plätschern (vom Wasser)
Bauske.; šļurkstêt (cauruos, slapjuos zābakuos ejuot) Schibbenhof, (mit er̃) N. - Peb.; von andem Lauten: ar kāju piemīta varde šļer̂kst 2 Stenden.

Avots: ME IV, 70, 71


šļerpa

šļer̃pa Bauske, comm., ein liederliches, schmutziges Lebewesen.

Avots: ME IV, 71


šļerpe

šļer̃pe Bauske, Kalnazeem, šļe̦r̂pa 2 Grünh., ein unsauberes, sich gehen lassendes Mädchen.

Avots: ME IV, 71


šļerpēt

I šļer̃pêt "etwas Schweres und Kratzendes auf dem Boden schleppen, wobei schrille Töne entstehen" Nötk.; šļerpêt (ziehen) ķēdi Nigr.

Avots: ME IV, 71


šļerpēt

II šļer̃pêt,

1) = derglîtiês Bauske, Gr. - Sess.;

2) in der Verbind. laiks šler̃pē, es gibt Schlackenwetter (Schnee und Regen)
Schibbenhof. Refl. -tiês Gr. - Sess., = derglîtiês.

Avots: ME IV, 71


šļerpīgs

šļer̃pîgs Bershof, Bauske, schmutzig; šļerpīgs cilvē̦ks Grünh., Usingen. viņas māte bija ļuoti šļerpīga un netīra MWM. X, 575. šļerpīgs laiks, schlechtes Wetter Grünh., Usingen, Schlackenwetter Neu - Platohn. ja nebūtu tā lielā lakata, tad tev tādā šļerpīgā laikā būtu klājies gan gluži čūriski Alm.

Avots: ME IV, 71


šļerpis

šļerpis, etwas ganz und gar Schmutziges (mit er̃) Gr. - Sessau; ein unsauberer, besudelter Mensch Bershof, Bauske, Mitau (mit er̃), Neu - Platohn; Schlackenwetter; ein gemeiner, niederträchtiger Kerl Grünw.; šļerpja kruogs, eine schmutzige, vollgetrampelte Schenke Neu - Platohn. Vgl. etwa slarpata.

Avots: ME IV, 71



žļerks

žļe̦r̂ks, Interj.: kaķa galva izšķīda zem riteņa - žļe̦rks! Stenden.

Avots: ME IV, 818



žļerkšķis

žļe̦r̂kšķis 2 (sic!) Stenden, ein grässliches Geschrei: izdzirdu nejauku žļerkšķi: suns bija sakampis zaķē̦nu.

Avots: ME IV, 818


žļerkstēt

žļerkstêt, -u, -ẽju,

1) = žļarkstêt 1, šļerkstêt 3, žļekstêt, platschen, plätschern, klatschen (mit er̂ ) Trik., (mit er̂ 2 ) Frauenb, Schnehpeln: ūdens zābakuos žļe̦rkst N. - Peb., Stenden, Trik. iet, ka žļerkst vien Schnehpeln; šļe̦r̂kst 2, ja kas pusciets sašķīst Stenden;

2) = žļarkstêt 2, šļerkstêt, plappern, Unsinn schwatzen Bers. (mit er̂ ); undeutlich, mit zahnlosem Mund sprechen Nerft, (žļe̦r̃kstêt) Trik.;

3) grässlich, schauerlich schreien:
suņa kuosts zaķis nejauki žļe̦r̂kst 2 Stenden.

Avots: ME IV, 818

Šķirkļvārda oriģinālpierakstā (2)

iep

ìepļeršķêtiês, einen plärrenden Laut von sich geben: harmōniskas nelabi iepļeršķējās Degl.

Avots: ME II, 53


izleris

izļeris (part. prt.), schlaff: tas pa˙visam izļeris; nevar ne˙kuo padarīt Lautb.

Avots: ME I, 767

Šķirkļa skaidrojumā (7)

kleris

kleris, kļeris Lub., der Schwätzer, Müssiggänger, Trödler, Vagabund Gründ., Gr. - Sessau.

Avots: ME II, 223


larkšēt

lar̂kšêt Smilt., [lar̃kšêt Salis], lar̃kšķêt C., - u, - ẽju, intr., unaufhörlich scheatzen, bellen, plärren, quarren, knarren: Jānis atkliedzas, spēlēm ellišķīgi larkšķuot Seib. pasta pulksteņi tik dikti larkšķēja Lautb. larkš vienā larkšēšanā, kâ ve̦ca ratu rumba Burtn. Vgl. ļerkstêt. [Nach Persson Beitr. 952 zu mhd. lerken "stottern", arm. lor "Wachtel" u. a.; eher aber (wegen des o in lorkšis, lorkšêt) vielleicht - soweit es nicht ein selbständig geblidetes Schallwort ist - aus estn. loristama "plappern, unnütz bellen", lorak "Schwätzer", laristama "kläffen, schwatzen", laraski "Schwätzer".]

Avots: ME II, 423


ņirņas

ņirņas, die Lippen: iespēra pa ņirņām, ka nuošļerkšķēja vien Dobl. n. Etn. II, 49.

Avots: ME II, 904



pļērkstēt

pļērkstêt, s. pļerkstêt und plērkstêt.

Avots: ME III, 370



šļēpāt

II šļẽ̦pât, -ãju N. - Bartau, gleichzeitig regnen und schneien. Mit -ē̦p- aus -ē̦rp- (vgl. šļerpêt II 2)?

Avots: ME IV, 71