Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'urzāt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'urzāt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (29)

burzāt

burzât Warkl., (mit ur̂) Bērzgale, C., Meiran, (mit ur̂ 2 ) Grünwald, = bur̂zît: burza (sajauc, pavirši dara) vien, ne strādā Pilda. Refl. -tiês,

1) = bur̂zîtiês ‡ 1 C., Saikava;

2) "возиться" Warkl.: kuo tu visu dienu pa kājām burzājies?

Avots: EH I, 255



gurzāties

gùrâtiês 2 [Warkl.], sich beim Ofen oder an der Sonne rösten, faulenzen Elv.

Avots: ME I, 684



izmurzāt

izmurzât,

4): auch ("piemānît") Lubn., Meiran, Prl., Saikava;

5): "izņurcīt": kaķis izmur̃zā peli (wo?);

6) beschmieren
Bērzgale: i. bļuodu.

Avots: EH I, 468


izmurzāt

izmurzât,

[1) "mit langen Zähnen und schlechtere Bissen nachlassend ausessen"
Domopol;

2) "nepatīkami izjuokuot" Fest., Wessen;

3) "izrežģīt (dzijas)" Fehteln;

4) "izģeķuot, piešmaukt" Fehteln;

5) "sagumzīt" um Tuckum].

Avots: ME I, 774


izpurzāt

izpurzât: vējš izprirzājis 2 siena gubu Bers.

Avots: EH I, 475


izpurzāt

izpurzât, tr., auseinander bringen, verschleppen, in Unordnung bringen: guovis izpurzājušas barību.

Avots: ME I, 786


kurzāt

kurzât, -ãju, schlecht nähen, flicken Lös. n. Etn. IV, 99; Lasd. [Zu kur̃za?]

Avots: ME II, 326


kurzāties

[kurzâtiês, -ãjuôs "lange Weile haben; sich ziellos umhertreiben" Sessw., Ober - Bartau.]

Avots: ME II, 326


ķurzāties

ķurzâtiês, -ãjuôs, Falten bekommen Karls.

Avots: ME II, 392


ļurzāt

ļurzât, -ãju, langsam, plump gehen N.-Bartau: lācis cēlās un rūkdams ļurzāja pie sarkanā bārzdaiņa LP. VI, 171. [Refl. -tiês "sich herumtreiben" Warkl.]

Avots: ME II, 545



murzāt

murzât, ‡

4) "padarīt ne tâ, kâ vajag" (mit ùr 2 ) Saikava. ‡ Refl. -tiês, ungeschickt arbeiten:
kuo mùrzājies 2 ap munu pluostu? Saikava; lange und erfolglos sich mit etwas beschäftigen (mit ur̂ 2 ) Salis, (mit ùr 2 ) Lubn., Meiran: nebija jāmurzājas gar programmu Sociāldem. 1933, № 64; "guorīties" Dunika. zur Bed. vgl. auch izmurzât.

Avots: EH I, 835


murzāt

II murzât,

1) verwickeln
Wid.;

2) beschmutzen
Lettg.;

3) mur̂zât 2 "zerknittern"
Dunika; von murza 2 resp. 3 abgeleitet.]

Avots: ME II, 671


nopurzāt

nùopur̃zât Schujen, besudeln: n. ēdienu.

Avots: EH II, 78


paburzāt

paburzât, ein wenig reiben: kumeliņš ... paburzāja purniņu gar ple̦cu Atpūta № 640, 7.

Avots: EH II, 122


pamurzāt

[pamurzât,

1) ein wenig beschmutzen:
kaķis maizi pamurzājis Lettg.;

2) ein wenig knutschen:
puisis meitu pamur̂zāja 2 Dunika].

Avots: ME III, 74



purzāt

pur̃zât êdienu, eine Speise besudeln (aus dem Munde zurücklassend oder mit schmutzigen Händen anfassend) Schujen; pùrzāt 2 "plucināt, izjaukt": vējš purzā siena gubu Bers.; "jaukt, maisīt" Schwanb., Odsen; (iz)purzât "einen zu dessen Nachteil physisch oder rechtlich bearbeiten" Vank.; vgl. izpurzât und puržava.

Avots: ME III, 421


saburzāt

saburzât Grünw., = sabur̂zît 1.

Avots: EH II, 398


sakurzāt

sakurzât Wid., Grosdohn n. Etn. I, 137, sakurzuôt, sakuržât, schlecht flicken (perfektiv): salāpīts, sakurzuots iet uz mežu putnu kaut (Rätsel) RKr. VII, 1180. tas nabags brauc kâ nekâ sakuržātās ragavās Odensee. Refl. sakurâtiês, sakurzakâtiês "sapenterēties, samurkšīties."

Avots: ME II, 660


saķurzāt

saķur̃zât Salis, faltig machen, verknüllen: s. drēbi. Refl. -tiês Salis, sich verknüllen: drēbe saķurzājusies. Vgl. saķur̃zêtiês.

Avots: EH XVI, 422


samurzāt

samur̂zât 2 Dunika, = samurzît.

Avots: EH XVI, 432


saurzāties

sa-urzâtiês 2 , (frierend oder von Insekten gebissen) sich eine kurze Weile schütteln: čigāns saurzājās, bet kasīties tam bija kauns Dunika.

Avots: ME III, 775


urzāt

ur̃zât, Refl. -tiês: auch (mit ur̂ 2 ) Frauenb.

Avots: EH II, 716


urzāt

ur̃zât Nigr., -ãju, hetzen. Refl. -tiês (mit ur̃) Ahs., (mit ur̂ 2 ) Dunika, -ãjuôs, sich zanken: vagārene urzājās ar kalpu sievām Ahs. n. RKr. XVII, 61, kuo jūs ... iesit savā starpā ur̃zāties...? iztiksit tâ˙pat ar labu Janš. Bandavā I, 318. Zu urza.

Avots: ME IV, 308


urzāties

ur̂zâtiês 2 Dunika, frierend, gestochen, oder wenn der Rücken juckt, seine Gliedmassen hin und her wenden.

Avots: ME IV, 308, 309


zurzāt

zurzât,

1) s. zurzêt;

2) viel und unnütz sprechen
(mit ur̂ ) Domopol.

Avots: ME IV, 751

Šķirkļa skaidrojumā (4)

gorza

guorza, jemand, der sich röstet, sonnt; saules guorza zur Bezeichnung der Schlange A. X, 538 [aus Anzen. Entweder mit dial. uor aus ur (vgl. gurzāties) oder mit sekundärem r (vgl. guoza)].

Avots: ME I, 692


ķirzīties

ķirzîtiês, = ķirzâtiês (?): kuo jūs ... iesit savā starpā urzāties un ķ.? iztiksit tâ˙pat ar labu Janš. Bandavā I, 318.

Avots: EH I, 705



zurzēt

zurzêt Bielenstein LSpr. I, 443, U., -u, -ẽju, zurzât Nerft, Sehren, -ãju, weinen (von kleinen Kindern gesagt [zurzât] Saucken n. Etn. I, 153, [zurzêt] Kokn.); zur̂zêt Gr. - Buschh., Oknist, still und andauernd weinen Memelshof; zurzêt U., pfeifen, heulen: Ieva muokās ar zuobiem: zurz vienā zurzēšanā Gr. - Buschh. acis pieskrēja pilnas asaru... sāks vēl zurzāt Veselis Saules kaps. 8; "sauer sehen und murren" (zurzēt) L., St. Vgl. surzêt.

Avots: ME IV, 751