grumstīt

I grùmstît [N. -Peb.], -u, ĩju, zusammenscharren. [Wohl zu grum(d)īt; in der Bed. vielleicht durch gramstît beeinflusst. Oder zu gr. γρυμέα (mit langem υ und α) "Gerümpel, Fischüberbleibsel", la. grūmus "Erdhaufe", d. Krume u. a. bei Walde Wrtb. 2 354 und Boisaq Dist. 156?]

Avots: ME I, 665


grumstīt

[II grum̃stît Nigr. "schütteln, stossen.]

Avots: ME I, 665