pekāt
pe̦kât, -ãju,
1) kleine Schritte machen (namentlich von den Gehversuchen kleiner Kinder gebraucht)
U.: viņa kurpītēs pe̦kāja Janš.;
2) mit der Tatze schlagen:
(lāču) mātītes... ar savām pe̦kām pe̦kājušas cilvē̦kus nuost Upīte Medn. laiki;
3) mit einein
pe̦kainis die gesäte Gerste in die Erde hineineggen Burtn.
Avots: ME III, 193
1) kleine Schritte machen (namentlich von den Gehversuchen kleiner Kinder gebraucht)
U.: viņa kurpītēs pe̦kāja Janš.;
2) mit der Tatze schlagen:
(lāču) mātītes... ar savām pe̦kām pe̦kājušas cilvē̦kus nuost Upīte Medn. laiki;
3) mit einein
pe̦kainis die gesäte Gerste in die Erde hineineggen Burtn.
Avots: ME III, 193